Poruszaliśmy wcześniej tematy małżeństw mieszanych, jak również osób decydujących się na wstąpienie w związek małżeński, pomimo ogromnych różnić dotyczących ich wyznania. Często zdarza się również tak, iż pary budujące głębszą relację nie potrafią porozumieć się w sprawie religii, dlatego w momencie zdecydowania się na wkroczenie na wspólną drogę życia pojawia się wiele wątpliwości związanych z późniejszym obchodzeniem danych świąt, wychowaniem dzieci, jak również z zorganizowaniem samej ceremonii zaślubin.
Z pewnością znana nam wszystkim jest sytuacja, w której to jedno z narzeczonych jest niewierzące, a drugiemu niezwykle zależy na złożeniu przysięgi małżeńskiej w kościele. Tego rodzaju okoliczność zdarza się coraz częściej, nie jest to jednak problem nie do rozwiązania. Należy wyjść od tego, iż kwestie religii nie powinny poróżnić przyszłych małżonków – najważniejsza będzie tutaj rozmowa i chęć osiągnięcia kompromisu – bowiem przed parą narzeczonych kilka dróg do wyboru.
Pierwszą z nich (najczęściej wybieraną) jest ślub w kościele – do tego rodzaju rozwiązania dochodzi w chwili, kiedy osoba będąca ateistą wychowana została w wierze katolickiej, z tego też względu niemal zawsze pojawiają się naciski ze strony rodziny przyszłych Młodych, skłaniające ich do ślubowania sobie miłość przed ołtarzem. Ponadto mając na względzie dobro i zadowolenie partnerów w tak ważnym dla nich dniu, nie sposób odmówić osobie wierzącej ślubu kościelnego. Pamiętajmy również, iż żyjemy w kraju, w którym znaczna większość naszych rodzin (w szczególności starsze osoby) nie wyobraża sobie zrezygnowania Młodych ze ślubu kościelnego – dlatego też, aby ominąć niezręczne wyrażanie niezadowolenia ciotek, stryjów i dziadków, narzeczeni zgodnie pojawią się w świątyni, aby złożyć słowa przysięgi.
Kolejnym wyjściem z sytuacji jest udanie się do Urzędu Stanu Cywilnego, aby wziąć ślub cywilny – w takich sytuacjach małżonkowie twierdzą zgodnie, iż ich religijne przekonania nie mają znaczenia dla ich związku – dlatego w ten dzień spotykają się na neutralnym gruncie. Być może z czasem zdecydują się na uroczystość mającą odbyć się w świątyni, jednak pamiętajmy, zawsze jest na to czas, a ślub cywilny również może stać się piękną i wzruszającą uroczystością.
Jeżeli ateista decyduje się wziąć ślub kościelny zobowiązany jest napisać oświadczenie zawierające deklarację, iż nie będzie on przeszkadzał partnerowi w wywiązywaniu się z obowiązków, jakie stawia przed nim wiara, a przede wszystkim, że dzieci z tego związku wychowane zostaną w wierze katolickiej. Taki dokument wędruję z rąk proboszcza do biskupa, który z kolei udziela dyspensy. Warto zaznaczyć także, iż słowa przysięgi wypowiadane przez osobę niewierzącą są nieco inne, niż te które słyszeliśmy wielokrotnie – pomija się w niej bowiem kwestie związane z Bogiem.
Chyba warto zgodzić się, iż ostatnie rozwiązanie tej sytuacji wydaje się być najlepsze, bowiem nie krzywdzi nikogo i pozwala przyszłym małżonkom pozostać wiernym swoim przekonaniom. Każda para to jednak indywidualna sytuacja, dlatego podobne kwestię należy dokładnie przedyskutować w celu znalezienia rozwiązania doskonałego akurat dla tych dwojga. Pomimo przeszkód, które narzeczeni napotykać będą na drodze do wspólnej przyszłości muszą pamiętać, iż najważniejsza jest ich miłość, bowiem ona jest w stanie pokonać każdą przeciwność losu.
Autor: Ewelina Siwiec
usługach, nowościach oraz aktualizacjach dostępnych w portalu.
